όνομα

όνομα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ὄνομα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁nḗh₃mn̥

ΔΦΑ : /ˈo.no.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ό‐νο‐μα

όνομα ουδέτερο

1. η λέξη με την οποία αποκαλείται ένας άνθρωπος, ή ζώο ή ένας τόπος
   1. (για ανθρώπους)

      → δείτε μικρό όνομα, το βαφτιστικό

      ↪ Του έδωσαν το όνομα του παππού του, Παύλος.

      → δείτε επώνυμο, επίθετο, οικογενειακό όνομα, πατρικό

      ↪ Το όνομα της οικογένειας Κολοκοτρώνη ήταν ένα παρατσούκλι.

      ↪ Ποιο είναι το πατρικό όνομα της μητέρας σου;

      (γενικότερα) το ονοματεπώνυμο

2. (μεταφορικά) η καλή ή κακή φήμη

   ↪ Έχει βγάλει κακό όνομα.

   ↪ Του βγήκε τ' όνομα.

3. (γραμματική) όρος που περιλαμβάνει τα ουσιαστικά και τα επίθετα

   ↪ μέρος λόγου: όνομα ουσιαστικό (κύριο ή προσηγορικό), μέρος λόγου: όνομα επίθετο

4. (προγραμματισμός) το αναγνωριστικό, λέξη με την οποία ταυτοποιείται μία οντότητα (εντολή, μεταβλητή, συνάρτηση, κλπ) σε μια γλώσσα προγραμματισμού

   → δείτε τις λέξεις δεσμευμένο αναγνωριστικό και δεσμευμένη λέξη

• βγάζω κακό όνομα
• για όνομα του Θεού!
• εν ονόματι (ἐν ὀνόματι)
• συμβολικό όνομα

• καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα

επίσης, σύνθετα

• ονοματο-, ονοματ- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα ονοματο- στο Βικιλεξικό όπως ονοματεπώνυμο, ονοματολογία, ονοματομανία, ονοματοποιώ
• Λέξεις με ονοματ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

με ωμέγα (συνθετική έκταση) σε σύνθετα του αιολικού ὄνυμα

• -ωνυμικός
• -ωνύμιο Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ωνύμιο στο Βικιλεξικό
• -ώνυμο Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ώνυμο στο Βικιλεξικό
• -ώνυμος Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ώνυμος στο Βικιλεξικό

όπως ενδεικτικά

• Παράρτημα:Ονόματα και επώνυμα στα ελληνικά