κόλπος

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkol.pos/

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόλπος	οι	κόλποι
γενική	του	κόλπου	των	κόλπων
αιτιατική	τον	κόλπο	τους	κόλπους
κλητική		κόλπε		κόλποι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κόλπος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κόλπος

Ουσιαστικό

Ο κόλπος των Φούρνων.

κόλπος αρσενικό

(γεωγραφία) σχηματισμός της ακτογραμμής, η κοιλότητα που η θάλασσα εισδύει στην ξηρά
↪ Η Θεσσαλονίκη είναι χτισμένη στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου.

Κατηγορία:Κόλποι της Ελλάδας (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό

≈ συνώνυμα: κόρφος
η αγκαλιά, ο κόρφος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος
(μεταφορικά, στον πληθυντικό) → δείτε τη λέξη κόλποι: το εσωτερικό ενός οργανισμού, μιας ομάδας, το άμεσο περιβάλλον
↪ Η οικογένεια τον ξαναδέχτηκε στους κόλπους της.

※ Οι τάσεις εκμοντερνισμού και ευθυγράμμισης με την ευρωπαϊκή παιδεία της εποχής, που αναπτύσσονται στους κόλπους του φαναριωτισμού, δεν αισθάνονται να εκφράζονται πια μέσα από τη μονοκρατορία της κατεξοχήν έμμετρης μεταβυζαντινής γραμματολογίας μας, καθώς και μέσα από τις μορφολογικές επιβιώσεις που κυριαρχούν εν πολλοίς στο σύνολο ποιητικό έργο της εποχής αλλά και στα επιτεύγματα της κρητικής αναγέννησης.
Άννα Ταμπάκη, Χειρόγραφες μεταφράσεις του διαφωτισμού; η πρόσληψη των δυτικοευρωπαϊκών λογοτεχνικών ειδών, Σύγκριση, τόμος 12, 2001, σελ. 18
(ανατομία) εσωτερική κοιλότητα του σώματος, κυρίως, της καρδιάς
↪ αριστερός κόλπος της καρδιάς
(γυναικολογία) η κοιλότητα των γυναικείων γεννητικών οργάνων, μεταξύ της μήτρας και του αιδοίου, που, κατά τη συνουσία, υποδέχεται το πέος

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις

γεωγραφικός όρος

αγκαλιά, κόρφος

ανατομία: καρδιακός κόλπος

αγγλικά : atrium ^(en)
γαλλικά : oreillette ^(fr), atrium ^(fr)

γυναικολογία: τμήμα των γεννητικών οργάνων

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ο	κόλπος
γενική	του	κόλπου
αιτιατική	τον	κόλπο
κλητική		κόλπε
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κόλπος < (άμεσο δάνειο) ιταλική colpo < υστερολατινική colpus < λατινική colophus < colaphus < αρχαία ελληνική κόλαφος (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

κόλπος αρσενικό

εγκεφαλικό, αποπληξία, συμφόρηση
ταραχή από μεγάλη έκπληξη, ξάφνιασμα
↪ Του ήρθε κόλπος όταν άκουσε τα νέα.

Εκφράσεις

μού 'ρχεται κόλπος → δείτε την έκφραση: μένω άγαλμα
μου ήρθε κόλπος → δείτε την έκφραση: τα κακάρωσα

Συγγενικά

→ δείτε τις λέξεις κόλπο και κόλαφος

Μεταφράσεις

αποπληξία

γερμανικά : Schlaganfall ^(de), Schlag ^(de)

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόλπος	οἱ	κόλποι
γενική	τοῦ	κόλπου	τῶν	κόλπων
δοτική	τῷ	κόλπῳ	τοῖς	κόλποις
αιτιατική	τὸν	κόλπον	τοὺς	κόλπους
κλητική ὦ!		κόλπε		κόλποι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόλπω
γεν-δοτ	τοῖν		κόλποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόλπος < (ίσως) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷelp- (καμπυλώνω)[1]

Ουσιαστικό

κόλπος, -ου αρσενικό

αγκαλιά, κόρφος
(ανθρώπινο σώμα) κοιλιά, μήτρα
η πτύχωση που σχηματίζει ένα ένδυμα μπροστά στην κοιλιά
η κοιλότητα ανάμεσα σε δύο θαλάσσια κύματα
(γεωγραφία) ο θαλάσσιος κόλπος
(γεωγραφία) η κοιλάδα

Παράγωγα

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Αναφορές

κόλπος σελ. 740-741 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές

κόλπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
κόλπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] κόλπος σελ. 740-741 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.