άνθος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το άνθος τα άνθη
      γενική του άνθους των ανθέων
    αιτιατική το άνθος τα άνθη
     κλητική άνθος άνθη
Κατηγορία όπως «άνθος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άνθος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄνθος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂endʰos
(μεταφορική έννοια) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική fleur[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈan.θos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : άν‐θος
τονικό παρώνυμο: ανθός

Ουσιαστικό
Άνθη αμυγδαλιάς
Άνθος νάρκισσου (Νάρκισσος)

άνθος ουδέτερο

  1. το μέρος του φυτού που περιλαμβάνει τα όργανα αναπαραγωγής του, τα πέταλα και σέπαλα και στο οποίο αναπτύσσεται ο καρπός μετά τη γονιμοποίηση
    ≈ συνώνυμα: λουλούδι, ανθός, φιόρε
    άνθη λεμονιάς, το άνθος του φυτού
  2. το ίδιο το φυτό που φέρει άνθη
    άνθος τριανταφυλλιάς = τριαντάφυλλο
  3. γλυκό του κουταλιού, που παρασκευάζεται με άνθη εσπεριδοειδών δένδρων
  4. (μεταφορικά) το πιο διακεκριμένο μέρος ενός συνόλου
    ≈ συνώνυμα: αφρόκρεμα
    το άνθος του ναυτικού σώματος
  5. η περίοδος ανθοφορίας
    ≈ συνώνυμα: άνθηση
    χρειάζεται προσοχή, όταν τα δένδρα βρίσκονται στο άνθος τους
  6. (μεταφορικά) η περίοδος ακμής
    ≠ αντώνυμα: μαρασμός, παρακμή
    ο 5ος αιώνας π.Χ. φέρνει την Αθήνα στο άνθος της

Εκφράσεις
  • ρητορικά / ποιητικά άνθη: τα λεκτικά σχήματα που χρημοποιεί κάποιος για να καλλωπίσει το λόγο του
≈ συνώνυμα: ρητορισμοί
  • (πάνω) στο άνθος της ηλικίας: κατά την περίοδο της ακμής, κατά την περίοδο της νεότητας

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    μέρος του φυτού
    η περίοδος ακμής

Αναφορές
  1. άνθος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.