μήνας

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μήνας οι μήνες
      γενική του μήνα
& μηνός
των μηνών
    αιτιατική τον μήνα τους μήνες
     κλητική μήνα μήνες
Κατηγορία όπως «μήνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μήνας < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μήνας < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μήν < πρωτοελληνική *méns < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ** mḗh₁n̥s < *meh₁- (μετρώ). Συγγενής η λατινική mensis, τα αγγλικά: moon, month

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmi.nas/
τυπογραφικός συλλαβισμός: μήνας
ομόηχο: μίνας
τονικό παρώνυμο: Μηνάς

Ουσιαστικό

μήνας αρσενικό

  • περίοδος διαίρεσης του έτους, βασισμένη ιστορικά στις φάσεις της Σελήνης. Το γρηγοριανό ημερολόγιο έχει δώδεκα μήνες.
    Καλό μήνα! : ευχή που κάνουμε την πρώτη του κάθε μηνός

Εκφράσεις

  • είναι στο μήνα της: λέγεται για έγκυο η οποία βρίσκεται στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης της
  • εννιά έχει ο μήνας: πλήρης αδιαφορία, πέρα βρέχει
  • καλό μήνα!
  • μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει: λέγεται για να δείξει μόνιμες μηνιαίες υποχρεώσεις ή αποδοχές
    τι ανάγκη έχεις εσύ; μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει παίρνεις τα νοίκια σου και είσαι οκέι
  • μήνας του μέλιτος
  • ο μήνας που θρέφει τους έντεκα
  • το μήνα που δεν έχει Σάββατο: ποτέ

Πολυλεκτικοί όροι

  • σεληνιακός μήνας
  • αστρικός μήνας

Συγγενικά

  • Κατηγορία:Μήνες στο Βικιλεξικό
  • Κατηγορία:Μήνες (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό

Μεταφράσεις

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.