οίκος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο οίκος οι οίκοι
      γενική του οίκου των οίκων
    αιτιατική τον οίκο τους οίκους
     κλητική οίκε οίκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οίκος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική οἶκος

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈi.kos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : οί‐κος

Ουσιαστικό

οίκος αρσενικό

  1. (αρχαιοπρεπές) το σπίτι, η κατοικία
    ↪ Η παράδοση των εμπορευμάτων κατ' οίκον.
    ↪ Η Εκκλησία θεωρείται ο οίκος του Θεού/Κυρίου.
  2. (ιστορία) το γένος, η οικογένεια με παράδοση ή δυναστεία
    ↪ Ο οίκος των Κομνηνών/Αγγέλων/Παλαιολόγων.
  3. η εμπορική επιχείρηση ή το κοινωφελές ίδρυμα
    ↪ Εκδοτικός οίκος.
  4. (εκκλησιαστικός όρος, βυζαντινή μουσική) η στροφή κοντακίου
  5. (αστρολογία) ένα από τα 12 τμήματα στα οποία χωρίζουν οι αστρολόγοι το γενέθλιο χάρτη ενός ατόμου

Πολυλεκτικοί όροι

Εκφράσεις

Συγγενικά

που λήγουν σε -οικος

οικο-

επίσης

Μεταφράσεις
    οίκος

Πηγές
  • Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.