π

π

1. (μαθηματικά) π = 3,141592... (ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του)

   ↪ και ειδικός κωδικός 𝜋 𝜋

   

2. (βάσεις δεδομένων, στο σχεσιακό μοντέλο) το σύμβολο του τελεστή της κατακόρυφης επιλογής (ή προβολής) στη σχεσιακή άλγεβρα ( π_{<λίστα γνωρισμάτων>}(R), όπου R, η σχέση )[1][2]

π < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική π < αρχαία ελληνική (Π κεφαλαίο)

ΔΦΑ : /p/

π πεζό (κεφαλαίο: Π)

• (γράμμα) το πι πεζό: το δέκατο έκτο γράμμα (και ενδέκατο σύμφωνο) του ελληνικού αλφαβήτου

• ϖ (παρωχημένο)

• → δείτε την ονομασία πι

• Π κεφαλαίο

ελληνική αρίθμηση

• π΄ (80)
• ͵π (80.000)

• п (κυριλλικό πι πεζό)
• π στη Βικιπαίδεια 

• π - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• π - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• π σελ.5321 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)