ου

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1
ου < (ηχομιμητική λέξη). Δείτε και το ελληνιστικό επιφώνημα θαυμασμού οὐᾶ!

Προφορά
ΔΦΑ : /u/ (συνήθως παρατεταμένο uuuu)

Επιφώνημα

ου!

  1. (έκφραση επιδοκιμασίας) πολύ, αμέ!
    —Σου αρέσει το κέικ που έφτιαξα; —Ουουου, αμέ!
  2. (έκφραση αποδοκιμασίας, σε γιουχάισμα)
    ↪ «ουουου!» φώναζε ο κόσμος. Και ο Γεώργιος Ράλλης απαντούσε: «Δεν θέλω ' ου '»
  3. (έκφραση αποδοκιμασίας, αγανάκτησης)
    ↪ Ου να μου χαθείτε απατεώνες!
    ≈ συνώνυμα: ουστ!

Ετυμολογία 2
ου < αρχαία ελληνική οὐ. Δείτε και ουκ (οὐκ), οὐχ)

Προφορά
ΔΦΑ : /u/

Μόριο

ου ή ουκ (αρνητικό μόριο)

  1. όχι (στη φράση ναι ή ου και σε στερεότυπες φράσεις της αρχαίας γλώσσας που επιβιώνουν)
    — Θα έρθεις τελικά; Άσε τα μισόλογα και λέγε ναι ή ου.
  2. δεν
    ↪ Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι < οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι
  3. μην
    ↪ ου φονεύσεις (από τις δέκα εντολές)

Εκφράσεις
  • και ναι και ου
  • ναι ή ου;
  • ου μπλέξεις
  • → και δείτε τη λέξη ουκ

Μεταφράσεις
    ου

→ δείτε τη λέξη όχι

Ετυμολογία 3
ου < γαλλική houx

Ουσιαστικό

ου ουδέτερο άκλιτο

Ετυμολογία 4
ου < → λείπει η ετυμολογία

Άρθρο

ου αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.