α

α < από το κεφαλαίο Α με την εμφάνιση της μικρογράμματης γραφής

α (κεφαλαίο Α)

1. άλφα: το πρώτο πεζό γράμμα (και πρώτο φωνήεν) του ελληνικού αλφαβήτου

   πολυτονική γραφή, παραλλαγές: ᾳ ά ᾴ ὰ ᾲ ᾶ ᾷ ἀ ᾀ ἄ ᾄ ἂ ᾂ ἆ ᾆ ἁ ᾁ ἅ ᾅ ἃ ᾃ ἇ ᾇ

   γραφή με προσωδία: ᾰ ᾱ

2. (γεωγραφία) → δείτε Α
3. (μαθηματικά) → δείτε 𝛂, ⍺ και 𝛼

• Α (κεφαλαίο)
• (αριθμοί) Α΄ ή α΄ = 1 (και πρώτος). ͵Α ή ͵α = 1.000 (και χιλιοστός).

α < (ηχομιμητική λέξη)

α!

• επιφώνημα που δηλώνει έντονο συναίσθημα: θαυμασμό, απορία, έκπληξη, χαρά, αγανάκτηση κτλ.

  α! τι λαχτάρα ήταν κι αυτή, "α! τι χαρά'!"

α < άι

α

• (προφορικό) άι, άντε

• α στο διάλο!
• α στο καλό!
• → δείτε τις λέξεις άι και άντε

α < θα με αποβολή του αρχικού [θ] [1]

α

• (ιδιωματικό) θα

α < αν με αποβολή του τελικού [n]

α

• (ιδιωματικό, λογοτεχνικό) άλλη μορφή του αν

  ※  Διονύσιος Σολωμός, Ο Πόρφυρας ※  Νέα Ελληνική Λογοτεχνία Α΄Λυκείου

  Πουλί πουλάκι, που σκορπάς το θαύμα της φωνής σου,
  Ευτυχισμός α δεν είναι το θαύμα της φωνής σου,

• πολυτονική γραφή: ἄ