πιστός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο πιστός η πιστή το πιστό
      γενική του πιστού της πιστής του πιστού
    αιτιατική τον πιστό την πιστή το πιστό
     κλητική πιστέ πιστή πιστό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι πιστοί οι πιστές τα πιστά
      γενική των πιστών των πιστών των πιστών
    αιτιατική τους πιστούς τις πιστές τα πιστά
     κλητική πιστοί πιστές πιστά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πιστός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πιστός πιστός

Προφορά
ΔΦΑ : /piˈstos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πι‐στός

Επίθετο

πιστός, -ή , -ό

  1. που παραμένει σταθερός, αφοσιωμένος σε κάτι ή κάποιον
    ↪ πιστός φίλος, πιστός στις συνήθειές του
    ※  Ορκίσου, είπε του Χρυσήλιου, σε τούτο το άγιο εικόνισμα, να μείνεις πιστός στο λόγο σου και στο Βασιλέα σου.
    Πηνελόπη Δέλτα, Για την πατρίδα [μυθιστόρημα]
  2. που δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη προς κάποιον ή κάτι
    ↪ πιστός οπαδός ενός κόμματος ή μιας ομάδας
  3. ολόιδιος, ακριβής, όπως στο πρωτότυπο
    ↪ πιστό φωτοαντίγραφο

Αντώνυμα

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    που είναι αφοσιωμένος
    που είναι ακριβώς όπως στο πρωτότυπο
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πιστός οι πιστοί
      γενική του πιστού των πιστών
    αιτιατική τον πιστό τους πιστούς
     κλητική πιστέ πιστοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πιστός αρσενικό

Μεταφράσεις
    που ακολουθεί μια θρησκεία
    κατάταξη

Αναφορές
  1. πιστός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ πιστός ἡ πιστή τὸ πιστόν
      γενική τοῦ πιστοῦ τῆς πιστῆς τοῦ πιστοῦ
      δοτική τῷ πιστῷ τῇ πιστῇ τῷ πιστῷ
    αιτιατική τὸν πιστόν τὴν πιστήν τὸ πιστόν
     κλητική ὦ! πιστέ πιστή πιστόν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ πιστοί αἱ πισταί τὰ πιστᾰ́
      γενική τῶν πιστῶν τῶν πιστῶν τῶν πιστῶν
      δοτική τοῖς πιστοῖς ταῖς πισταῖς τοῖς πιστοῖς
    αιτιατική τοὺς πιστούς τὰς πιστᾱ́ς τὰ πιστᾰ́
     κλητική ὦ! πιστοί πισταί πιστᾰ́
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ πιστώ τὼ πιστᾱ́ τὼ πιστώ
      γεν-δοτ τοῖν πιστοῖν τοῖν πισταῖν τοῖν πιστοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πιστός < *πιθ-τός, μεταπτωτική βαθμίδα του θέματος που υπάρχει στο πείθω + -τός (ρηματικό επίθετο)[1] <
• Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   πρωτοελληνική *péitʰō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰéydʰeti < *bʰeydʰ- (πιστεύω, εμπιστεύομαι)

Επίθετο

πιστός, -ή , -όν

→ ζητούμενο λήμμα

  • Όμηρος

Αναφορές
  1. {Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.