πείθω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- πείθω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πείθω < πρωτοελληνική *péitʰō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰéydʰeti < *bʰeydʰ- (πιστεύω, εμπιστεύομαι)
Ρήμα
πείθω, πρτ.: έπειθα, στ.μέλλ.: θα πείσω, αόρ.: έπεισα, παθ.φωνή: πείθομαι, μτχ.π.π.: πεισμένος
- κάνω κάποιον να αλλάξει γνώμη, να ακολουθήσει τη γνώμη κάποιου άλλου ή γενικά τον παροτρύνω αποτελεσματικά να προβεί σε μια ενέργεια που αρχικά τον έβρισκε αντίθετο ή αδιάφορο, του αλλάζω γνώμη με επιχειρήματα ή με την άσκηση εντονότερης πίεσης, αλλά όχι με τη χρήση ωμής βίας
Συγγενικά
|
προς τη ρίζα -πειθ- και -πεισ-
|
προς τη ρίζα -πιθ- του "επιθόμην" (β΄αόρ) και -πισ- |
προς τη ρίζα -ποιθ- του "πέποιθα" (β΄παρακ.) |
Αρχαία ελληνικά (grc)
→ ζητούμενο λήμμα
Πηγές
- πείθω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- πείθω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.