κόπος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο κόπος οι κόποι
      γενική του κόπου των κόπων
    αιτιατική τον κόπο τους κόπους
     κλητική κόπε κόποι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόπος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κόπος (αρχική σημασία «χτύπημα»)[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈko.pos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐πος

Ουσιαστικό

κόπος αρσενικό

  1. η κούραση
    ↪ Ελπίζω το αποτέλεσμα της δουλειάς αυτής να δικαιώσει τον κόπο μου.
    ≈ συνώνυμα: μόχθος, μόχτος
  2. (συνεκδοχικά) αμοιβή από εργασία
    ↪ Δικαίωμά σου είναι να ξοδεύεις τον κόπο σου όπως θέλεις.

Εκφράσεις
  • άβουλος ο νους, διπλός ο κόπος
  • άδικος κόπος
  • αξίζει τον κόπο
  • βάζω σε κόπο κάποιον
  • δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο
  • δεν φείδομαι κόπων ή δεν φείδομαι κόπων και εξόδων
  • κάνω τον κόπο ή κάνω έναν κόπο ή μπαίνω στον κόπο
  • μάταιος κόπος
  • μετά (πολλών/μυρίων) κόπων και βασάνων
  • οι κόποι μιας ζωής
  • πάει στράφι ο κόπος μου
  • παίρνω κάτι για το κόπο μου
  • τα αγαθά κόποις κτώνται
  • τζάμπα ο κόπος ή τζάμπα κόπος

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
κοπ-, κοπτ- 

και

Μεταφράσεις
    κόπος

Αναφορές
  1. κόπος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ κόπος οἱ κόποι
      γενική τοῦ κόπου τῶν κόπων
      δοτική τῷ κόπῳ τοῖς κόποις
    αιτιατική τὸν κόπον τοὺς κόπους
     κλητική ὦ! κόπε κόποι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κόπω
γεν-δοτ τοῖν  κόποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόπος < κόπτω, κοπ- + -ος


→ ζητούμενο λήμμα


Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.