κατάκοπος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κατάκοπος	η	κατάκοπη	το	κατάκοπο
γενική	του	κατάκοπου	της	κατάκοπης	του	κατάκοπου
αιτιατική	τον	κατάκοπο	την	κατάκοπη	το	κατάκοπο
κλητική		κατάκοπε		κατάκοπη		κατάκοπο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κατάκοποι	οι	κατάκοπες	τα	κατάκοπα
γενική	των	κατάκοπων	των	κατάκοπων	των	κατάκοπων
αιτιατική	τους	κατάκοπους	τις	κατάκοπες	τα	κατάκοπα
κλητική		κατάκοποι		κατάκοπες		κατάκοπα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κατάκοπος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κατάκοπος < κατακόπτω < κατά + κόπτω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kop-[1] (χτυπώ, πελεκώ)

ΔΦΑ : /kaˈta.ko.pos/

κατάκοπος, -η, -ο

κατάκοπος

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	κατάκοπος	τὸ	κατάκοπον
γενική	τοῦ/τῆς	κατακόπου	τοῦ	κατακόπου
δοτική	τῷ/τῇ	κατακόπῳ	τῷ	κατακόπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	κατάκοπον	τὸ	κατάκοπον
κλητική ὦ!		κατάκοπε		κατάκοπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κατάκοποι	τὰ	κατάκοπᾰ
γενική	τῶν	κατακόπων	τῶν	κατακόπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κατακόποις	τοῖς	κατακόποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κατακόπους	τὰ	κατάκοπᾰ
κλητική ὦ!		κατάκοποι		κατάκοπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κατακόπω	τὼ	κατακόπω
γεν-δοτ	τοῖν	κατακόποιν	τοῖν	κατακόποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κατάκοπος < αρχαία ελληνική κατακόπτω < κατά- + κόπτω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kop-[1] (χτυπώ, πελεκώ)

κατάκοπος, -ος, -ον

Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.