πατέρας
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | πατέρας | οι | πατέρες & πατεράδες |
| γενική | του | πατέρα & πατρός |
των | πατέρων & πατεράδων |
| αιτιατική | τον | πατέρα | τους | πατέρες & πατεράδες |
| κλητική | πατέρα & πάτερ |
πατέρες & πατεράδες | ||
| 1. λόγια η γενική ενικού: πατρός 2. η κλητική ενικού: πάτερ, μόνο για ιερείς | ||||
| Κατηγορία όπως «πατέρας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- πατέρας < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πατήρ από την αιτιατική ενικού «τὸν πατέρα» < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ph₂tḗr
Προφορά
- ΔΦΑ : /paˈte.ɾas/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐τέ‐ρας
Ουσιαστικό
πατέρας αρσενικό
- (οικογένεια) άντρας που έχει γίνει γονιός, που έχει δηλαδή αποκτήσει ένα ή περισσότερα παιδιά ή που έχει υιοθετήσει
- (πληθυντικός) πατέρες: οι πρόγονοι
- (μεταφορικά) ο θεμελιωτής μιας επιστήμης
- προσφώνηση για ιερέα
Μεταφράσεις
πατέρας
Πηγές
- πατέρας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- πατέρας - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Ετυμολογία
- πατέρας < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πατήρ από την αιτιατική ενικού «τὸν πατέρα» < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ph₂tḗr
→ ζητούμενο λήμμα
Συγγενικά
- πατριμόνιον & συγγενικά
- (Χρειάζεται επεξεργασία)
Πηγές
- πατέρας - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.