κατηγορούμενος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κατηγορούμενος < μετοχή παθητικού ενεστώτα του ρήματος κατηγορώ

Προφορά
ΔΦΑ : /ka.ti.ɣoˈɾu.me.nos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τη‐γο‐ρού‐με‐νος

Μετοχή
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο κατηγορούμενος η κατηγορούμενη το κατηγορούμενο
      γενική του κατηγορούμενου της κατηγορούμενης του κατηγορούμενου
    αιτιατική τον κατηγορούμενο την κατηγορούμενη το κατηγορούμενο
     κλητική κατηγορούμενε κατηγορούμενη κατηγορούμενο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι κατηγορούμενοι οι κατηγορούμενες τα κατηγορούμενα
      γενική των κατηγορούμενων των κατηγορούμενων των κατηγορούμενων
    αιτιατική τους κατηγορούμενους τις κατηγορούμενες τα κατηγορούμενα
     κλητική κατηγορούμενοι κατηγορούμενες κατηγορούμενα
Δείτε και την κλίση των ουσιαστικοποιημένων κατηγορούμενος, κατηγορουμένη, κατηγορούμενο.
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κατηγορούμενος, -η, -ο

  • (νομικός όρος) που κατηγορείται για αξιόποινη ή αξιόμεμπτη πράξη
    ↪ Και σαν να μην έφταναν όλ' αυτά, βρέθηκα κατηγορούμενος ακόμα και για πράγματα που ποτέ δεν είχα πει, ποτέ δεν είχα κάνει.

Παράγωγα

ουσιαστικοποιημένα:

Ουσιαστικό
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο κατηγορούμενος οι κατηγορούμενοι
      γενική του κατηγορούμενου
& κατηγορουμένου		 των κατηγορούμενων
& κατηγορουμένων
    αιτιατική τον κατηγορούμενο τους κατηγορούμενους
& κατηγορουμένους
     κλητική κατηγορούμενε κατηγορούμενοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Οι τύποι με σταθερό τόνο, από την κλίση της μετοχής κατηγορούμενος.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατηγορούμενος αρσενικό (θηλυκό κατηγορουμένη ή όπως η μετοχή: κατηγορούμενη)[2]

  1. (νομικός όρος) που του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, που του έχει απαγγελθεί κατηγορία σε δικαστήριο
    ※  Τα στοιχεία που του αναφέρανε δεν τον έπεισαν πως ο κατηγορούμενος ήταν πραγματικά ένοχος. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])
  2. (γενικότερα) που κατηγορείται για κάποια πράξη

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κατηγορούμενος

Αναφορές
  1. κατηγορούμενος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Ο τύπος κατηγορούμενη, συνήθως ως θηλυκό της μετοχής κατηγορούμενος. Μερικές φορές, και ως αλλόμορφο του ουσιαστικοποιημένου κατηγορουμένη


Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ κατηγορούμενος ἡ κατηγορουμένη τὸ κατηγορούμενον
      γενική τοῦ κατηγορουμένου τῆς κατηγορουμένης τοῦ κατηγορουμένου
      δοτική τῷ κατηγορουμένῳ τῇ κατηγορουμένῃ τῷ κατηγορουμένῳ
    αιτιατική τὸν κατηγορούμενον τὴν κατηγορουμένην τὸ κατηγορούμενον
     κλητική ὦ! κατηγορούμενε κατηγορουμένη κατηγορούμενον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ κατηγορούμενοι αἱ κατηγορούμεναι τὰ κατηγορούμενᾰ
      γενική τῶν κατηγορουμένων τῶν κατηγορουμένων τῶν κατηγορουμένων
      δοτική τοῖς κατηγορουμένοις ταῖς κατηγορουμέναις τοῖς κατηγορουμένοις
    αιτιατική τοὺς κατηγορουμένους τὰς κατηγορουμένᾱς τὰ κατηγορούμενᾰ
     κλητική ὦ! κατηγορούμενοι κατηγορούμεναι κατηγορούμενᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ κατηγορουμένω τὼ κατηγορουμένᾱ τὼ κατηγορουμένω
      γεν-δοτ τοῖν κατηγορουμένοιν τοῖν κατηγορουμέναιν τοῖν κατηγορουμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

κατηγορούμενος, -η, -ο

Παράγωγα
  • κατηγορούμενον (ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο - συντακτικό')
  • κατηγορουμένως (επίρρημα)
  • οἱ κατηγορούμενοι (ουσιαστικοποιημένο αρσενικό, πληθυντικός - νομικός όρος)

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.