μετοχή

μετοχή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μετοχή (συμμετοχή) < μετέχω < μετά + ἔχω

• για την γραμματική: η σημασία από την ελληνιστική περίοδο
• για τα οικονομικά: σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική share[1][2]

ΔΦΑ : /me.toˈçi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐το‐χή

μετοχή θηλυκό

1. (γραμματική) κλιτή λέξη που διαθέτει τις ιδιότητες του επιθέτου και του ρήματος, ένα είδος ρηματικού επιθέτου

   ↪ Η μετοχή λέγεται έτσι γιατί οι ιδιότητές της μετέχουν και στα δυο αυτά μέρη του λόγου.

2. (οικονομία) χρηματικός τίτλος που αντιπροσωπεύει ένα μέρος του κεφαλαίου μιας επιχείρησης

   ↪ Η τιμή των μετοχών στο χρηματιστήριο πέφτει ή ανεβαίνει.

   ↪ Η μετοχή ΧΧ όχι μόνον ανέκαμψε, αλλά έκανε άλμα.

   1. (μεταφορικά) πέφτουν οι μετοχές μου: χάνω κύρος
   2. (μεταφορικά) ανεβαίνουν οι μετοχές μου: κερδίζω κύρος
3. (σπάνιο) η πράξη του να λαμβάνει μέρος κάποιος σε κάτι, η συμμετοχή[3]

→ και δείτε τη λέξη μετέχω

(γραμματική) νέα ελληνικά → δείτε  το Παράρτημα:Επίθετα_και_μετοχές_(νέα_ελληνικά)/σημειώσεις#Μετοχές

• Είδη μετοχής: αιτιολογική, αναφορική, τροπική, υποθετική, χρονική
• επιθετική μετοχή, ουσιαστικοποιημένη μετοχή
• ρηματικό επίθετο με κατάληξη -τέος ή -τός
• Οι παθητικές μετοχές παρακειμένου της κοινής νεοελληνικής λήγουν σε -μένος (σε ρόλο ρηματικού επιθέτου) και οι ενεργητικές μετοχές ενεστώτα σε -οντας ή -ώντας (κατ' εξαίρεσιν άκλιτες, σε ρόλο επιρρήματος)

  Κατηγορία:Μετοχές (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό

(γραμματική) αρχαία ελληνικά → δείτε  Παράρτημα:Επίθετα και μετοχές (αρχαία ελληνικά)

• Στα αρχαία ελληνικά οι μετοχές είναι ενεργητικής και μεσοπαθητικής φωνής για τους χρόνους ενεστώτα, και παρακείμενο και μέσης & παθητικής φωνής για τους χρόνους μέλλοντα και αόριστο. Μερικές απ' αυτές χρησιμοποιούναι και στα νέα ελληνικά σε λόγιο ύφος.

  Κατηγορία:Μετοχές (αρχαία ελληνικά) στο Βικιλεξικό

(οικονομία)

• ανώνυμη μετοχή
• κοινή μετοχή
• ονομαστική μετοχή
• προνομιούχος μετοχή
• limit up, limid down