ύπνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ύπνος	οι	ύπνοι
γενική	του	ύπνου	των	ύπνων
αιτιατική	τον	ύπνο	τους	ύπνους
κλητική		ύπνε		ύπνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γάτα απολαμβάνει τον ύπνο της

ύπνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ὕπνος < πρωτοελληνική *húpnos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *supnós < *swep- (κοιμάμαι) +‎ *-nós

ΔΦΑ : /ˈi.pnos/

ύπνος αρσενικό

η περιοδική κατάσταση κατά την οποία οι φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού ενός ανθρώπου ή ζώου επιβραδύνονται και το πνεύμα έχει μειωμένη συνείδηση του εαυτού του και μειωμένη επαφή με το περιβάλλον

δε μου κολλάει ύπνος: αδυνατώ να κοιμηθώ
Ζεστή εκείνη η νύχτα του Ιουλίου του '58 και δε μας κολλούσε ύπνος. (Γιάννης Ξανθούλης (1987), Το πεθαμένο λικέρ [μυθιστόρημα])

ύπνος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.