σκάω

σκάω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική σκάζω < αρχαία ελληνική σχάζω

ΔΦΑ : /ˈska/ & /o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκά‐ω

σκάω, πρτ.: έσκαγα, απαρ.: σκάσει, αόρ.: έσκασα, μτχ.π.π.: σκασμένος (χωρίς παθητική φωνή) & σκάζω

1. (αμετάβατο) εκρήγνυμαι

   ↪ Η βόμβα έσκασε στα χέρια του.

2. (μεταβατικό και αμετάβατο) ξεφουσκώνω βίαια

   ↪ Μου έσκασε το μπροστινό λάστιχο και παραλίγο να σκοτωθώ.

   ↪ Στο τέλος της γιορτής τα παιδιά σκάσανε όλα τα μπαλόνια.

3. (αμετάβατο) πέφτω επάνω, πετάγομαι απότομα καταπάνω, ορμάω και χτυπιέμαι πάνω σε κάτι ή

   ↪ Το κύμα σκάει στο βράχο.

   ↪ τα μπουμπούκια σκάσανε'

4. (μεταβατικό) κάνω γρήγορη κίνηση

   ↪ σκάω ένα χαστούκι, ένα φιλί, ένα χαμόγελο

5. (αμετάβατο, μεταφορικά) ανακοινώνομαι ξαφνικά και προξενώ αίσθηση

   ↪ Έσκασε το νέο για τη συγχώνευση των δύο τραπεζών.

6. (αμετάβατο, μεταφορικά) ζεσταίνομαι πάρα πολύ

   ↪ Πάω να κάνω μια βουτιά γιατί έσκασα.

7. (αμετάβατο, μεταφορικά) είμαι πολύ θυμωμένος ή στενοχωρημένος

   ↪ σκάω από τη στενοχώρια

8. (μεταβατικό) στενοχωρώ ή ενοχλώ πολύ κάποιον

   ↪ Τον έσκασες τον άνθρωπο με τις χαζομάρες σου.

   ≈ συνώνυμα: πρήζω

9. (αμετάβατο, μεταφορικά) νιώθω μεγάλη δυσφορία επειδή έφαγα υπερβολικά πολύ

   ↪ έσκασα από το πολύ φαΐ

10. (αγενές) σωπαίνω, το βουλώνω, βγάζω το σκασμό

    ↪ Σκάσε πια, μας έπρηξες με τη φλυαρία σου.

11. (μεταβατικό, αργκό) καταβάλλω χρηματικό ποσό

    ↪ Έσκασα δυο κατοστάρικα για να πάρω αυτό το μηχάνημα.

12. (αργκό) εμφανίζομαι, παρουσιάζομαι, εισέρχομαι

    ↪ Για δες, ποιος έσκασε μύτη στο χώρο!

• σκάζω

Το σκάζοντας από το σκάζω.

• σκάω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σκάω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)