κότα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κότα οι κότες
      γενική της κότας των (κοτών)
    αιτιατική την κότα τις κότες
     κλητική κότα κότες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Μια κότα.

Ετυμολογία

κότα < ελληνιστική κοινή κόττα[1] (με ορθογραφική απλοποίηση[2]) / κοτίς[3] / κοττίς[4] < αρχαία ελληνική κόττος[5] / κοττός[6] (πετεινός) < (ίσως) προελληνική [7]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈko.ta/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐τα

Ουσιαστικό

κότα θηλυκό

  1. (ορνιθολογία, πτηνό) θηλυκό οικόσιτο πουλί (Gallus gallus) που εκτρέφεται κυρίως για τα αβγά του· το αρσενικό λέγεται κόκορας ή πετεινός και το νεαρό πουλί κοτόπουλο
    ≈ συνώνυμα: κακάβα, νοσσίδα, όρνιθα, πουλάδα
  2. (μεταφορικά, μειωτικό) γυναίκα χωρίς μυαλό που νοιάζεται μόνο για την εμφάνισή της ή για το κουτσομπολιό
  3. (μεταφορικά, μειωτικό) δειλός άνθρωπος

Εκφράσεις
  • ζαλισμένη κότα : μεθυσμένος
  • σα βρεγμένη κότα : δειλός
  • ζωή και κότα: καλοπέραση
  • κοιμάται με τις κότες : κοιμάται πολύ νωρίς
  • να φάνε και οι κότες : λέγεται για κάτι που υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα
  • η γριά η κότα έχει το ζουμί: η εμπειρία αποδεικνύεται προτιμότερη από τη νεαρή ηλικία

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    κότα

Αναφορές
  1. κόττα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  2. κότα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  3. κοτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  4. κοττίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  5. κόττος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  6. κοττός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  7. κοττίς - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.