κοτέτσι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το κοτέτσι τα κοτέτσια
      γενική του κοτετσιού των κοτετσιών
    αιτιατική το κοτέτσι τα κοτέτσια
     κλητική κοτέτσι κοτέτσια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοτέτσι < σλαβικής προέλευσης коте́ц (κοτέτς)[1] + -ι < πρωτοσλαβική *kotьcь (=φωλιά, αποθήκη)

Ουσιαστικό

κοτέτσι ουδέτερο

  1. μικρό σπιτάκι ή κλουβί όπου ζουν κότες
    ≈ συνώνυμα: ορνιθώνας, κουμάσι
  2. (μεταφορικά) (οικείο) (για διαμέρισμα) μικρό και στενό

Μεταφράσεις
    κοτέτσι
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.