σφάζω

σφάζω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική σφάζω

ΔΦΑ : /ˈsfa.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σφά‐ζω

σφάζω, πρτ.: έσφαζα, στ.μέλλ.: θα σφάξω, αόρ.: έσφαξα, παθ.φωνή: σφάζομαι, μτχ.π.π.: σφαγμένος

1. σκοτώνω άνθρωπο ή ζώο χρησιμοποιώντας μαχαίρι, συνήθως στο λαιμό
2. (οικείο) προκαλώ υπερβολικό πόνο σαν μαχαίρωμα
3. (μεταφορικά) πληγώνω ψυχικά
4. (παθητική φωνή, αλληλοπαθητικό) → δείτε τη λέξη σφάζομαι

• δε σφάξανε!
• θα τον/τη σφάξω στο γόνατο
• που σε πονεί και που σε σφάζει!
• σφάζω με το μπαμπάκι
• σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω!

• αλληλοσφάζομαι
• αποσφάζω
• κατασφάζω

• → λείπει η κλίση

• σφάζω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σφάζω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

σφάζω < → λείπει η ετυμολογία

σφάζω

1. σφάζω, σκοτώνω διά σφαγής
2. (γενικότερα) φονεύω, δολοφονώ
3. σφαγιάζω ζώα που προορίζονται για θυσία
4. (για άγρια ζώα) ξεσκίζω από το λαιμό
5. (μεταφορικά) βασανίζω

• βοιωτικός τύπος : σφάδδω
• αττικός τύπος : σφάττω

θέμα σφᾰγ-

θέμα σφακ-

θέμα σφαξ-

• σφάζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σφάζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.