λαμβάνω

λαμβάνω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική λαμβάνω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sleh₂gʷ-

ΔΦΑ : /laɱˈva.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λαμ‐βά‐νω

λαμβάνω, στ.μέλλ.: θα λάβω, αόρ.: έλαβα, παθ.φωνή: λαμβάνομαι, π.αόρ.: λήφθηκα/ελήφθη^{(3o πρόσωπο)}, μτχ.π.π.: ειλημμένος

1. παίρνω, δέχομαι
2. εντοπίζω επιθυμητό σήμα (όπως από ασύρματο)

   ↪ αν με λαμβάνει κανείς, ας απαντήσει

   ελήφθη, όβερ

3. (μεταφορικά) καταλαβαίνω

   ↪ Δε με λαμβάνεις σήμερα.

• λαβαίνω (δημοτική, χωρίς παθητικούς τύπους)

• λαβή
• λήψη
• λήπτης
• ληπτέος
• ληπτικός
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

• και δείτε απολαβαίνω, καταλαβαίνω, μεταλαβαίνω, περιλαβαίνω, προλαβαίνω

λαμβάνω, ήδη ομηρικό < θέμα λαβ- (όπως στο λαβεῖν) + ενεστωτικό ένθημα -μ- + -άνω < *(σ)λαβ- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sleh₂gʷ- (πιάνω, παίρνω), ρίζα που δεν παρουσιάζεται σε άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. [1] Δείτε και την ετυμολογία στο αγγλικό Βικιλεξικό.

Άλλες βαθμίδες: *ληβ- (όπως λῆβ-μα λῆμμα), *ληπ- (όπως λῆπ-σις, λῆψις

λαμβάνω

1. παίρνω, δέχομαι

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 24 (Ω. Ἕκτορος λύτρα.), στίχ. 477-479

   τοὺς δ’ ἔλαθ’ εἰσελθὼν Πρίαμος μέγας, ἄγχι δ’ ἄρα στὰς
   χερσὶν Ἀχιλλῆος λάβε γούνατα καὶ κύσε χεῖρας
   δεινὰς ἀνδροφόνους, αἵ οἱ πολέας κτάνον υἷας.

   Εμπήκε ο μέγας Πρίαμος χωρίς να τον νοήσει / αυτού κανείς, και άμ᾽ έφθασε σιμά στον Αχιλλέα, / τα γόνατα του αγκάλιασε και τ᾽ ανδροφόνα χέρια /εφίλησε, που του ᾽σφαξαν τόσα λαμπρά παιδιά του.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

2. καταλαμβάνω
3. συλλαμβάνω
4. καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι

• επικός τύπος : λάζομαι
• λαββάνω

• Μεσοπαθητικοί τύποι → λείπει η κλίση

• λαμβάνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαμβάνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.