συλλαμβάνω

συλλαμβάνω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συλλαμβάνω.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε συλ- + λαμβάνω

συλλαμβάνω, αόρ.: συνέλαβα, παθ.φωνή: συλλαμβάνομαι, π.αόρ.: συλλήφθηκα/συνελήφθην

1. πιάνω κάποιον ύποπτο ή κατηγορούμενο για παράνομη πράξη και τον εμποδίζω να φύγει για να τον οδηγήσω στο αστυνομικό τμήμα ή στη φυλακή

   η αστυνομία συνέλαβε τον ύποπτο μετά από τηλεφώνημα αγνώστου

   • αιχμαλωτίζω
2. (για μηχανήματα) αντιλαμβάνομαι σήματα

   αυτή η συσκευή καταγραφής συλλαμβάνει και τον απειροελάχιστο ψίθυρο

3. καθίσταμαι έγκυος

   μερικές γυναίκες δεν μπορούν να συλλάβουν, ενώ δεν έχουν παθολογικό πρόβλημα

4. κατανοώ

   κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα συλλάβει ο ανθρώπινος νους

5. (μεταφορικά) εμφανίζεται στο νου μου μια παράσταση ή μια ιδέα

   τυχαία περιστατικά μπορεί να κάνουν έναν επιστήμονα να συλλάβει μια σπουδαία ιδέα

• σύλληψη
• ασύλληπτος
• αντισυλληπτικό
• συλληφθείς, συλληφθείσα, συλληφθέν
• → και δείτε τη λέξη λαμβάνω

• → λείπει η κλίση

συλλαμβάνω < συλ- + λαμβάνω

συλλαμβάνω

1. συμμαζεύω, συγκεντρώνω μαζί διάφορα πράγματα
   • (ειδικότερα) συγκεντρώνω διασκορπισμένα στρατεύματα
2. παίρνω μαζί, αποκομίζω
3. (για ομιλία) περιλαμβάνω
4. συνδυάζω κατά την εκφώνηση

• → λείπει η κλίση

• συλλαμβάνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συλλαμβάνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.