διαλυτός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	διαλυτός	η	διαλυτή	το	διαλυτό
γενική	του	διαλυτού	της	διαλυτής	του	διαλυτού
αιτιατική	τον	διαλυτό	τη	διαλυτή	το	διαλυτό
κλητική		διαλυτέ		διαλυτή		διαλυτό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διαλυτοί	οι	διαλυτές	τα	διαλυτά
γενική	των	διαλυτών	των	διαλυτών	των	διαλυτών
αιτιατική	τους	διαλυτούς	τις	διαλυτές	τα	διαλυτά
κλητική		διαλυτοί		διαλυτές		διαλυτά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

διαλυτός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαλυτός (που μπορεί να διασπαστεί), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική soluble, dissoluble.[1] Μορφολογικά αναλύεται σε διαλύ(ω) + -τός (ρηματικό επίθετο)

ΔΦΑ : /ði̯a.liˈtos/

διαλυτός, -ή, -ό

που μπορεί να διαλυθεί μέσα σε ένα άλλο σώμα, κυρίως υγρό
ουσίες διαλυτές / μη διαλυτές στο νερό

παράγωγα ή σύνθετα με δεύτερο συνθετικό διαλυτός

λήγουν σε -διαλυτός - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

→ και δείτε τη λέξη διαλύω

διαλυτός

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	διαλυτός	τὸ	διαλυτόν
γενική	τοῦ/τῆς	διαλυτοῦ	τοῦ	διαλυτοῦ
δοτική	τῷ/τῇ	διαλυτῷ	τῷ	διαλυτῷ
αιτιατική	τὸν/τὴν	διαλυτόν	τὸ	διαλυτόν
κλητική ὦ!		διαλυτέ		διαλυτόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	διαλυτοί	τὰ	διαλυτᾰ́
γενική	τῶν	διαλυτῶν	τῶν	διαλυτῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	διαλυτοῖς	τοῖς	διαλυτοῖς
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διαλυτούς	τὰ	διαλυτᾰ́
κλητική ὦ!		διαλυτοί		διαλυτᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διαλυτώ	τὼ	διαλυτώ
γεν-δοτ	τοῖν	διαλυτοῖν	τοῖν	διαλυτοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'βοηθός' όπως «βοηθός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

διαλυτός < διαλύ(ω) + -τός (ρηματικό επίθετο)

διαλυτός, -ή, -όν

που μπορεί να διασπαστεί
≠ αντώνυμα: ἀδιάλυτος

άλλες μορφές: διάλυτος και με άλλη σημασία

με διαλυτ-

→ και δείτε τις λέξεις διαλύω, διά, λύω και λυτός

διαλυτός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
διαλυτός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.