διά

διά < αρχαία ελληνική διά < *δισ-α < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dwis-

ΔΦΑ : /ði̯a/ & /ðʝa/ άτονο + επόμενη λέξη, ως μία φωνολογική λέξη

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ά

διά ή δι' πριν από φωνήεν
δηλώνει:

1. (+ γενική) → δείτε και τη λέξη  τις #Εκφράσεις
   1. διέλευση

      θα ταξιδέψομε διά ξηράς

   2. χρονική διάρκεια

      ↪ η διά βίου εκπαίδευση

   3. όργανο, μέσο, τρόπο

      ↪ διά της διπλωματικής οδού

2. (+ αιτιατική)
   1. αναφορά

      ↪ κατάλληλο δι' ανηλίκους

      ≈ συνώνυμα: για

   2. αιτία

      ↪ θα μας πεις το «διά ταύτα» της συνάντησής μας;

      ≈ συνώνυμα: για

3. (μαθηματικά) διαίρεση

   ↪ οκτώ διά τέσσερα ίσον δύο

• δια

• δι' πριν από φωνήεν

• Η λέξη αυτή σύμφωνα με τη σχολική γραμματική γράφεται χωρίς τόνο και θεωρείται μονοσύλλαβη. Σε άλλα λεξικά θεωρείται δισύλλαβη και γράφεται με τόνο.

λόγιες, από την καθαρεύουσα:

• δια- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα δια- στο Βικιλεξικό

• διά - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

• διά - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διά - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.