αυλάκι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το αυλάκι τα αυλάκια
      γενική του αυλακιού των αυλακιών
    αιτιατική το αυλάκι τα αυλάκια
     κλητική αυλάκι αυλάκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυλάκι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική αὐλάκι(ν) < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή αὐλάκιον, υποκοριστικό του αὖλαξ[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈvla.ci/
τυπογραφικός συλλαβισμός : αυ‐λά‐κι

Ουσιαστικό

αυλάκι ουδέτερο

  1. τεχνητό ή φυσικό βαθούλωμα στο έδαφος, που εκτείνεται σε μήκος και μέσα στο οποίο ρέει νερό (ή άλλο υγρό)
    ≈ συνώνυμα: χαντάκι, κανάλι, οχετός, (ρυάκι)
  2. το αντίστοιχο τεχνητό όρυγμα, που χρησιμοποιείται για τη σπορά ή το φύτεμα
    ≈ συνώνυμα: αυλακιά
  3. φυσική ή τεχνητή χάραξη σε μια επιφάνεια (ξύλινη, πέτρινη κ.λπ.)
  4. το ίχνος που αφήνουν στο έδαφος οι τροχοί ενός τροχοφόρου
    ≈ συνώνυμα: αυλακιά, αυλάκωση, αυλάκωμα
  5. η υδάτινη γραμμή πίσω από ένα πλεούμενο που κινείται
    ≈ συνώνυμα: απονέρι, απόνερο
  6. (σπάνιο) ορμίσκος
  7. (προφορικό) ο ισθμός της Κορίνθου

Εκφράσεις
  • βάζω/μπήκε το νερό στ' αυλάκι
  • κάτω απ' τ' αυλάκι
  • κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι

Συγγενικά
  • Αυλάκι (τοπωνύμιο)
  • Καταυλακιώτης

Μεταφράσεις
    βαθούλωμα στο έδαφος
    όρυγμα για σπορά
    ίχνος τροχών
    απόνερο

Αναφορές
  1. αυλάκι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.