ακόντιο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ακόντιο τα ακόντια
      γενική του ακόντιου
& ακοντίου		 των ακόντιων
& ακοντίων
    αιτιατική το ακόντιο τα ακόντια
     κλητική ακόντιο ακόντια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Ψαράς στηρίζεται στο ακόντιό του
Αθλήτρια ακοντίου

Ετυμολογία

ακόντιο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀκόντιον
(τοπογραφικό όργανο) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική piquet[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈkon.dio/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐κό‐ντιο

Ουσιαστικό

ακόντιο ουδέτερο

  1. όπλο που αποτελείται από μακρύ ξύλινο κοντάρι, με μεταλλική συνήθως αιχμή, και εκτοξεύεται με το χέρι και χρησιμοποιούνταν στο κυνήγι ή στον πόλεμο (οπότε λεγόταν δόρυ)
  2. (αθλητισμός) ξύλινο κοντάρι που χρησιμοποιείται στον ακοντισμό
  3. (συνεκδοχικά) ο ακοντισμός
  4. ξύλινο κοντάρι μικρού μεγέθους το οποίο χρησιμοποιείται ως όργανο για τοπογραφικές μετρήσεις

Συγγενικά

Σύνθετα

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    ακόντιο

Αναφορές
  1. ακόντιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.