στιγμή

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η στιγμή οι στιγμές
      γενική της στιγμής των στιγμών
    αιτιατική τη στιγμή τις στιγμές
     κλητική στιγμή στιγμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιγμή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στιγμή

Προφορά

ΔΦΑ : /stiɣˈmi/
τυπογραφικός συλλαβισμός: στιγμή
παλιότερος συλλαβισμός: στιγμή

Ουσιαστικό

στιγμή θηλυκό

  1. μικρό χρονικό διάστημα
  2. η κατάλληλη ευκαιρία
  3. περίσταση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά
  4. (γραμματική, παρωχημένο) τελεία (σημείο στίξης)
    άνω στιγμή, διπλή στιγμή
  5. (μουσική) σημείο που τοποθετείται πάνω ή δίπλα στο σημείο της νότας, μεταβάλλοντας την ποιότητα ή την έντασή της
  6. (τυπογραφία) η μικρότερη μονάδα μέτρησης μεγέθους (1/72ο της ίντσας ή 1στ.=0,3528 χιλ.) των τυπογραφικών στοιχείων· δώδεκα στιγμές κάνουν ένα τετράγωνο

Εκφράσεις

Συγγενικά

θέμα στιγμ-

για άλλα θέματα  δείτε στίζω

Μεταφράσεις

Αναφορές



Αρχαία ελληνικά (grc)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική στιγμή αἱ στιγμαί
      γενική τῆς στιγμῆς τῶν στιγμῶν
      δοτική τῇ στιγμ ταῖς στιγμαῖς
    αιτιατική τὴν στιγμήν τὰς στιγμᾱ́ς
     κλητική ! στιγμή στιγμαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στιγμᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  στιγμαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιγμή < στίζω *στιγ-jω στιγ- + -μή[1]

Ουσιαστικό

στιγμή θηλυκό

  1. στίγμα, σημάδι, νύγμα
  2. μικρό χρονικό διάστημα

Συγγενικά

θέμα στιγμ-

  • στιγμιαῖος
  • στιγμικός
  • στιγμός
  •  και δείτε τη λέξη στίγμα

για άλλα θέματα  δείτε στίζω

Αναφορές

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.