σορός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σορός οι σοροί
      γενική της σορού των σορών
    αιτιατική τη σορό τις σορούς
     κλητική σορέ σοροί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σορός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σορός (φέρετρο) [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /soˈɾos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σο‐ρός
ομόηχο: σωρός (αρσενικό)

Ουσιαστικό

σορός θηλυκό

  1. το σώμα του νεκρού (όπως έχει προετοιμαστεί για ταφή ή αποτέφρωση)
    ※  Η σορός του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Κολομβιανού συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος απεβίωσε την Μεγάλη Πέμπτη, αποτεφρώθηκε ήδη, όπως ανακοίνωσε ο πρεσβευτής του Μεξικού. (enet.gr)
    ≈ συνώνυμα: λείψανο
  2. το φέρετρο στο οποίο έχουν τοποθετήσει μια σορό [2]
    ≈ συνώνυμα: κάσα

Μεταφράσεις
    σορός

Αναφορές
  1. σορός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σορός αἱ σοροί
      γενική τῆς σοροῦ τῶν σορῶν
      δοτική τῇ σορῷ ταῖς σοροῖς
    αιτιατική τὴν σορόν τὰς σορούς
     κλητική ὦ! σορέ σοροί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σορώ
γεν-δοτ τοῖν  σοροῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ὁδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σορός < *τϝορός, πιθανόν μεταπτωτική βαθμίδα θέματος όπως στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *twer- (περιβάλλω, περικλείω). Υπάρχει υπόθεση ότι πιθανόν στην ίδια ετυμολογική οικογένεια εντάσσεται και ο σωρός.[1]

Ουσιαστικό

σορός θηλυκό

  1. αγγείο στο οποίο τοποθετούμε τα οστά ενός νεκρού ή την τέφρα του, τεφροδόχος, φέρετρο
  2. μνήμα, σαρκοφάγος
  3. νεκροκρέβατο
  4. (ελληνιστική σημασία , σκωπτικό) γέρος, γριά

Παροιμίες
  • τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῇ σορῷ ἔχει: «έχει το ένα πόδι στο τάφο», για άνθρωπο πολύ μεγάλης ηλικίας και ανήμπορος
    ※  Ἔπειτα ἐς πόσον ἔτι τὸν λοιπὸν χρόνον ἀπολαύσεις αὐτοῦ γέρων ἤδη καὶ παντὸς ἡδέος ἔξωρος ὢν καὶ τὸν ἕτερον πόδα φασὶν ἐν τῇ σορῷ ἔχων; (Λουκιανός, Ἑρμότιμος, 78, 4-7)

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.