πτωχός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο πτωχός η πτωχή το πτωχό
      γενική του πτωχού της πτωχής του πτωχού
    αιτιατική τον πτωχό την πτωχή το πτωχό
     κλητική πτωχέ πτωχή πτωχό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι πτωχοί οι πτωχές τα πτωχά
      γενική των πτωχών των πτωχών των πτωχών
    αιτιατική τους πτωχούς τις πτωχές τα πτωχά
     κλητική πτωχοί πτωχές πτωχά
Συγκρίνετε με την κλίση στο φτωχός.
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πτωχός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πτωχός. Συγκρίνετε με το φτωχός.

Προφορά
ΔΦΑ : /ptoˈxos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πτω‐χός

Επίθετο

πτωχός, -ή, -ό

Εκφράσεις
  • μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    πτωχός

Πηγές


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πτωχός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πτωχός (ζητιάνος)

Επίθετο

πτωχός

Παράγωγα

με πτωχ-

  • πτωχο- Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα πτωχο- στο Βικιλεξικό

παράλληλοι τύποι με φτωχ-, φθωχ- → δείτε τη λέξη φτωχός

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ πτωχός ἡ πτωχή
& πτωχός		 τὸ πτωχόν
      γενική τοῦ πτωχοῦ τῆς πτωχῆς
& πτωχοῦ		 τοῦ πτωχοῦ
      δοτική τῷ πτωχῷ τῇ πτωχῇ
& πτωχῷ		 τῷ πτωχῷ
    αιτιατική τὸν πτωχόν τὴν πτωχήν
& πτωχόν		 τὸ πτωχόν
     κλητική ὦ! πτωχέ πτωχή
& πτωχέ		 πτωχόν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ πτωχοί αἱ πτωχαί
& πτωχοί		 τὰ πτωχᾰ́
      γενική τῶν πτωχῶν τῶν πτωχῶν
& πτωχῶν		 τῶν πτωχῶν
      δοτική τοῖς πτωχοῖς ταῖς πτωχαῖς
& πτωχοῖς		 τοῖς πτωχοῖς
    αιτιατική τοὺς πτωχούς τὰς πτωχᾱ́ς
& πτωχούς		 τὰ πτωχᾰ́
     κλητική ὦ! πτωχοί πτωχαί
& πτωχοί		 πτωχᾰ́
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ πτωχώ τὼ πτωχᾱ́
& πτωχώ		 τὼ πτωχώ
      γεν-δοτ τοῖν πτωχοῖν τοῖν πτωχαῖν
& πτωχοῖν		 τοῖν πτωχοῖν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ός, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'σπαρτός' όπως «σπαρτός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πτωχός < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

πτωχός, -ή, -όν & -ός, -ός, -όν, συγκριτικός : πτωχότερος/πτωχίστερος, υπερθετικός :  πτωχότατος

  1. (+ γενική) φτωχός σε κάτι
  2. ταπεινός, φτωχικός
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 751 (750-751)
    ἀεί σε κηδεύουσα καὶ τὸ σὸν κάρα | πτωχῷ διαίτῃ,
    Μοναδική φροντίδα της εσύ, | το πώς θα ζήσεις, στη φτώχια βουτηγμένη·
    Μετάφραση (2004): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Αθήνα: ΜΙΕΤ @greek‑language.gr

Ουσιαστικό

πτωχός, -οῦ αρσενικό (θηλυκό πτωχή)

Συγγενικά
  • πτώξ και πτάξ
  • πτωχο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα πτωχο- στο Βικιλεξικό
  • καταπτωχεύω
  • μεγαλόπτωχος
  • μισόπτωχος
  • πτωχαλαζών
  • πτωχεία
  • πτωχελένη
  • πτωχεύω
  • πτωχηΐη
  • πτωχικός
  • πτωχίστερος
  • πτωχίζω
  • πτωχοφανής
  • πτωχόμουσος
  • πτωχοποιός
  • πτωχότης
  • πτωχοτροφεῖον
  • πτωχότροφος
  • πτωχῶς (επίρρημα)
  • ὑπέρπτωχος
  • φιλοπτωχία
  • ψευδόπτωχος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.