πολυτέλεια

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η πολυτέλεια οι πολυτέλειες
      γενική της πολυτέλειας
& πολυτελείας		 των πολυτελειών
    αιτιατική την πολυτέλεια τις πολυτέλειες
     κλητική πολυτέλεια πολυτέλειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολυτέλεια < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πολυτέλεια (σπατάλη) < πολυτελής < πολυ- + -τελής (τέλος)

Προφορά
ΔΦΑ : /po.liˈte.li.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐λυ‐τέ‐λει‐α

Ουσιαστικό

πολυτέλεια θηλυκό

  1. η δαπάνη χρηματικών ποσών και η χρήση αντικειμένων και υπηρεσιών πέρα από την κάλυψη των βασικών αναγκών και πάνω από το μέσο βιοτικό επίπεδο
    ↪ Απίστευτη πολυτέλεια και μανία με το θεαθήναι. Πισίνα όταν το σπίτι τους είναι 200 μέτρα από τη θάλασσα; Στο Τέξας νομίζει ότι ζει ο άνθρωπος;
  2. σπατάλη που δεν θεωρείται άμεσα απαραίτητη, περιττό έξοδο
    ↪ Ωραίο είναι και το νέο μοντέλο, αλλά μια χαρά είναι και το κινητό που έχεις, δεν είμαστε τώρα για πολυτέλειες.
  3. χλιδή, μεγαλοπρέπεια, πλούτος
    ↪ Πήγα στο σπίτι τους και έμεινα άλαλη. Πολυτέλεια να δουν τα μάτια σου! Πού τα βρήκαν τα λεφτά βρε παιδί μου αφού πάντα κλαίγονταν;
  4. ευχέρεια, άνεση
    ↪ Εχει την πολύτέλεια να πηγαίνει διακοπές ένα ολόκληρο μήνα, όπως εμείς οι υπόλοιποι πηγαίναμε μόνο όταν είμαστε παιδιά.
  5. (γενική της ιδιότητας πολυτελείας), προσδιοριστική ακριβών προϊόντων και υπηρεσιών ανώτερης ποιότητας
    ↪ Σιγά μην αγοράσω κεράσια με 4,80 το κιλό. Κατάντησε και το φρούτο είδος πολυτελείας.

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    πολυτέλεια

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πολυτέλειᾰ αἱ πολυτέλειαι
      γενική τῆς πολυτελείᾱς τῶν πολυτελειῶν
      δοτική τῇ πολυτελείᾳ ταῖς πολυτελείαις
    αιτιατική τὴν πολυτέλειᾰν τὰς πολυτελείᾱς
     κλητική ὦ! πολυτέλειᾰ πολυτέλειαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πολυτελείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  πολυτελείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολυτέλεια < πολυτελ(ής) + -εια. Μορφολογικά αναλύεται σε πολυ- + -τέλεια. → δείτε  πολύς + -τελής (τέλος)

Ουσιαστικό

πολυτέλεια, -ας θηλυκό

  1. σπατάλη
  2. πολυτέλεια, μεγαλοπρέπεια
  3. υψηλό κόστος
  • ιωνικός τύπος : πολυτεληΐη

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.