δικαστής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο/η δικαστής οι δικαστές
      γενική του
του/της		 δικαστή
δικαστού		 των δικαστών
    αιτιατική τον/τη δικαστή τους/τις δικαστές
     κλητική δικαστή
(δικαστά)		 δικαστές
Η γενική ενικού σε -ού και η κλητική σε -ά, λόγιοι τύποι.
Κατηγορία όπως «κριτής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικαστής < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δικαστής < δικάζω, δικασ- + -τής

Προφορά
ΔΦΑ : /ði.kaˈstis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐κα‐στής

Ουσιαστικό

δικαστής αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό: δικαστίνα & δικάστρια)

  1. (νομικός όρος, επάγγελμα) που δικάζει, που συμβάλλει στην απονομή της δικαιοσύνης
  2. (κατ’ επέκταση) που κρίνει κάποιον (αυστηρά) για τις πράξεις του
    ≈ συνώνυμα: κριτής

Υπώνυμα

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη δίκη

Μεταφράσεις
    δικαστής


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ δικαστής οἱ δικασταί
      γενική τοῦ δικαστοῦ τῶν δικαστῶν
      δοτική τῷ δικαστῇ τοῖς δικασταῖς
    αιτιατική τὸν δικαστήν τοὺς δικαστᾱ́ς
     κλητική ὦ! δικαστᾰ́ δικασταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δικαστᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  δικασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικαστής < δικάζω, δικασ- + -τής < δίκη

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.