ρούχο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ρούχο τα ρούχα
      γενική του ρούχου των ρούχων
    αιτιατική το ρούχο τα ρούχα
     κλητική ρούχο ρούχα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρούχο < μεσαιωνική ελληνική ροῦχον < σλαβικής προέλευσης рухо / ruho[1] < πρωτοσλαβική *ruxo → δείτε (σλοβακικά rúcho)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈɾu.xo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ρού‐χο

Ουσιαστικό

ρούχο ουδέτερο

  1. το ένδυμα, οτιδήποτε φοράει κάποιος
    ανδρικά / γυναικεία / παιδικά ρούχα
    βιοτεχνία / κατάστημα ρούχων
    ※  Κοσμηματοπωλεία, παλαιοπωλεία, υφασματοπωλεία, μαγαζιά που πουλούσαν πολύχρωμες μαντίλες, άλλα με δερμάτινα ρούχα και τζιν, με διακοσμητικά πήλινα πιάτα τοίχου, με πλεχτές τσάντες, χριστιανικές εικόνες, γκραβούρες με τοπία της Πόλης, τάβλια, πολύχρωμες λάμπες, πολυελαίους και φανάρια· υπήρχαν και καφενεία, ζαχαροπλαστεία με μπακλαβαδάκια, τουλούμπες, σεκέρ παρέ, κανταΐφια, κόκκους καφέ και λουκούμια με ροδέλαιο. Όλα τα καλά του κόσμου.
    (Χρύσα Σπυροπούλου (2015). Το μυστήριο της Κωνσταντινούπολης. Ελλάδα: Εκδόσεις Καστανιώτη, ISBN: 9789600358797, @google.books)
  2. τα απαραίτητα ενδύματα για κάποια περίσταση ή μια εποχή του έτους
    θέλω να ανανεώσω τα ρούχα μου για το χειμώνα

Εκφράσεις
  • βγαίνω έξω από τα ρούχα μου: αγανακτώ
  • έχω τα ρούχα μου (για γυναίκα): έχω περίοδο
  • με βγάζει απ' τα ρούχα μου → δείτε την έκφραση: μου τη δίνει
  • τρώγομαι με τα ρούχα μου: γκρινιάζω με το παραμικρό

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ρούχο

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.