πεπόνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πεπόνι	τα	πεπόνια
γενική	του	πεπονιού	των	πεπονιών
αιτιατική	το	πεπόνι	τα	πεπόνια
κλητική		πεπόνι		πεπόνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ένα κομμένο πεπόνι

πεπόνι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πεπόνι < ελληνιστική κοινή πεπόνιον < αρχαία ελληνική (σίκυος) πέπων < πέπτω < πέσσω < πρωτοελληνική *péťťō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pekʷ- (μαγειρεύω, ψήνω)

ΔΦΑ : /peˈpo.ni/

πεπόνι ουδέτερο

όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι: αυτός που έχει την εξουσία και τη δύναμη απολαμβάνει τα αγαθά
≈ συνώνυμα: έχεις μαχαίρι, τρως πεπόνι
η γριά το μεσοχείμωνο πεπόνι ορέχτηκε: δηλώνει άκαιρη επιθυμία
≈ συνώνυμα: η γριά το μεσοχείμωνο νεράγγουρο γυρεύει

πεπόνι

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.