εξουσία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξουσία	οι	εξουσίες
γενική	της	εξουσίας	των	εξουσιών
αιτιατική	την	εξουσία	τις	εξουσίες
κλητική		εξουσία		εξουσίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εξουσία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξουσία[1] < ἐξοῦσ(α) + -ία, θηλυκό της μετοχής ἐξών του απρόσωπου ρήματος ἔξεστι[2]

ΔΦΑ : /e.ksuˈsi.a/

εξουσία θηλυκό

η δυνατότητα, με βάση την ισχύ, τον νόμο, που έχει κάποιος να επιβάλλει τη θέλησή του σε άλλους
η δυνατότητα που έχει ένα κράτος να ελέγχει ή να υπαγορεύει τις ενέργειες του λαού του

ετυμολογικό πεδίο
εξουσ-

εξουσία

εξουσία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.