τέσσερα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τέσσερα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τέσσαρα, ουδέτερο του τέσσερις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈte.se.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τέσ‐σε‐ρα

Αριθμητικό

τέσσερα άκλιτο και τέσσαρα

το απόλυτο αριθμητικό (4) που ακολουθεί το τρία και προηγείται του πέντε

Γραφές

4 (ψηφίο)
ρωμαϊκά: IV
ελληνικά: Δ΄, δ΄
αραβικά: ٤ ۴
μπενγκάλι: ৪
ντεβανάγκαρι: ४
γκουτζαράτι: ૪
γκουρμούχι : ੪
μαλαγιάλαμ: ൪
ορίγια: ୪
ταμίλ: ௪
τελούγκου: ౪
θιβετιανά: ༤
κινεζικά: 四

Εκφράσεις

δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα : δεν έχεις ιδέα
να έχεις τα μάτια σου τέσσερα / δεκατέσσερα : να προσέχεις πολύ
στα τέσσερα : τροχάδην
το μωρό πάει με τα τέσσερα : το μωρό πάει μπουσουλώντας

Παράγωγα

αριθμητικά
απόλυτο:	τέσσερα
ψηφίο:	τεσσάρι
τακτικό:	τέταρτος
πολλαπλασιαστικό:	τετραπλός
αναλογικό:	τετραπλάσιος
περιληπτικό:	τετράδα
επίρρημα:	τετράκις
πρόθημα:	τετρα-

χρονικά
λεπτά:	τετράλεπτο
ώρες:	τετράωρο
ημέρες:	τετραήμερο
μήνες:	τετράμηνο
έτη:	τετραετία
διάρκεια:
	ο, η τετραετής, το τετραετές / ο τετράχρονος, η τετράχρονη, το τετράχρονο

Συγγενικά

τεσσεράμισι (και τεσσερισήμισι, τεσσερσήμισι)
Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα τετρα- στο Βικιλεξικό

Σύνθετα

δεκατέσσερα
τεσσαροκάντουνος

Μεταφράσεις

τέσσερα

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τέσσερα

ονομαστική και αιτιατική πληθυντικού, ουδέτερου γένους του τέσσερις

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.