τέταρτος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τέταρτος < αρχαία ελληνική τέταρτος < τέτταρες

Αριθμητικό

τέταρτος, -η, -ο

  1. το τακτικό αριθμητικό που αντιστοιχεί στον αριθμό τέσσερα· που ακολουθεί τον τρίτο και προηγείται του πέμπτου· στο γραπτό λόγο αποδίδεται και με το 4ος ή Δ΄
  2. ο ένας από τους τέσσερις ίσους όρους ενός συνόλου


Συγγενικά

Μεταφράσεις

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.