κακομοίρης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο κακομοίρης η κακομοίρα το κακομοίρικο
      γενική του κακομοίρη της κακομοίρας του κακομοίρικου
    αιτιατική τον κακομοίρη την κακομοίρα το κακομοίρικο
     κλητική κακομοίρη κακομοίρα κακομοίρικο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι κακομοίρηδες οι κακομοίρες τα κακομοίρικα
      γενική των κακομοίρηδων — των κακομοίρικων
    αιτιατική τους κακομοίρηδες τις κακομοίρες τα κακομοίρικα
     κλητική κακομοίρηδες κακομοίρες κακομοίρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος.
Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κακομοίρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κακομοίρης < ελληνιστική κοινή κακόμοιρος < κακο- + μοῖρα

Προφορά
ΔΦΑ : /ka.koˈmi.ɾis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κο‐μοί‐ρης

Επίθετο

κακομοίρης, -α, -ικο

  1. που η μοίρα του δεν είναι καλή, που αντιμετωπίζει ατυχίες και δυστυχίες στη ζωή του
  2. που με την εμφάνιση, τις πράξεις του ή τα λόγια του προκαλεί την συμπάθεια ή τον οίκτο των άλλων

Συνώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη κακόμοιρος

Εκφράσεις

Μεταφράσεις
    κακομοίρης


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.