δυστυχία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η δυστυχία οι δυστυχίες
      γενική της δυστυχίας των δυστυχιών
    αιτιατική τη δυστυχία τις δυστυχίες
     κλητική δυστυχία δυστυχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυστυχία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δυστυχία[1] < δυστυχής < δυσ- + τύχη

Προφορά
ΔΦΑ : /ði.stiˈçi.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δυ‐στυ‐χί‐α

Ουσιαστικό

δυστυχία θηλυκό

  • κατάσταση δυσφορίας, στην οποία δεν επιτυχγάνονται οι ανάγκες και οι στόχοι ενός ατόμου

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    δυστυχία

Αναφορές
  1. δυστυχία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.