καημένος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καημένος	η	καημένη	το	καημένο
γενική	του	καημένου	της	καημένης	του	καημένου
αιτιατική	τον	καημένο	την	καημένη	το	καημένο
κλητική		καημένε		καημένη		καημένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καημένοι	οι	καημένες	τα	καημένα
γενική	των	καημένων	των	καημένων	των	καημένων
αιτιατική	τους	καημένους	τις	καημένες	τα	καημένα
κλητική		καημένοι		καημένες		καημένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

καημένος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καημένος, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω, με θέμα καη- (όπως στον αρχαίο αόριστο ἐκάην),[1] παράλληλος τύπος του καμένος [2]

ΔΦΑ : /kai̯ˈme.nos/

καημένος, -η, -ο

χαρακτηρισμός που δηλώνει οίκτο
↪ Βρε τον καημένο, τι έπαθε!

≈ συνώνυμα: κακόμοιρος, κακομοίρης
(λαϊκότροπο) καμένος

και γραφές με γιώτα [3]

→ και δείτε τη λέξη καίω

κακόμοιος

που έχει καεί

→ δείτε τη λέξη καμένος

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
καημένος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
καϊμε- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

καημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω, με θέμα καη- (όπως στον αρχαίο αόριστο ἐκάην),[1]

καημένος

→ και δείτε τη λέξη καίω

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.