ευτυχής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο ευτυχής η ευτυχής το ευτυχές
      γενική του ευτυχούς* της ευτυχούς του ευτυχούς
    αιτιατική τον ευτυχή την ευτυχή το ευτυχές
     κλητική ευτυχή(ς) ευτυχής ευτυχές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι ευτυχείς οι ευτυχείς τα ευτυχή
      γενική των ευτυχών των ευτυχών των ευτυχών
    αιτιατική τους ευτυχείς τις ευτυχείς τα ευτυχή
     κλητική ευτυχείς ευτυχείς ευτυχή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ευτυχής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὐτυχής[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /e.ftiˈçis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐τυ‐χής

Επίθετο

ευτυχής, -ής, -ές, συγκριτικός : ευτυχέστερος, υπερθετικός :  ευτυχέστατος

  1. που αισθάνεται ευτυχία
    ≈ συνώνυμα: ευτυχισμένος
    ≠ αντώνυμα: δυστυχής
  2. που προκαλεί ευτυχία
    ≈ συνώνυμα:χαρούμενος
  3. που έχει ευνοηθεί από την τύχη
    ↪ ήταν μία ευτυχής συγκυρία
    ≈ συνώνυμα: τυχερός
    ≠ αντώνυμα: ατυχής
  4. που είναι σύμφωνος με τις προσδοκίες, επιτυχημένος
    ≈ συνώνυμα: πετυχημένος

Εκφράσεις

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις τυγχάνω και τύχη

Μεταφράσεις
    ευτυχής

Αναφορές
  1. ευτυχής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.