δόξα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η δόξα οι δόξες
      γενική της δόξας —
    αιτιατική τη δόξα τις δόξες
     κλητική δόξα δόξες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δόξα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δόξα < δοκέω / δοκῶ < δέχομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *deḱ- (δέχομαι, παίρνω)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈðo.ksa/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δό‐ξα

Ουσιαστικό

δόξα θηλυκό

  1. η μεγάλη και καλή φήμη που αποκτήθηκε εξαιτίας ηρωικών πράξεων ή άλλων επιτευγμάτων και κάνει κάποιον αντικείμενο θαυμασμού
  2. το να τιμάς και να δοξάζεις κάποιον, όπως έναν ήρωα ή το Θεό
  3. ένα διάσημο πρόσωπο
  4. το φωτεινό περίγραμμα που περιβάλλει τη μορφή του Χριστού στις αγιογραφίες
  5. το ουράνιο τόξο

Εκφράσεις

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
δοξ- 
  • -δοξία Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -δοξία στο Βικιλεξικό
  • -δοξος & επιρρήματα -δοξα Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -δοξος στο Βικιλεξικό

και

Μεταφράσεις
    δόξα

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ δόξᾰ αἱ δόξαι
      γενική τῆς δόξης τῶν δοξῶν
      δοτική τῇ δόξῃ ταῖς δόξαις
    αιτιατική τὴν δόξᾰν τὰς δόξᾱς
     κλητική ὦ! δόξᾰ δόξαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δόξᾱ
γεν-δοτ τοῖν  δόξαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δόξα < δοκέω / δοκῶ < δέχομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *deḱ- (δέχομαι, παίρνω)

Ουσιαστικό

δόξα θηλυκό

  1. υποκειμενική γνώμη
  2. δοξασία
  3. προσδοκία
  4. η γνώμη που έχουν οι άνθρωποι για κάποιο πρόσωπο
  5. η λαμπρότητα στην εξωτερική εμφάνιση

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.