σύνολο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το σύνολο τα σύνολα
      γενική του συνόλου
& σύνολου		 των συνόλων
    αιτιατική το σύνολο τα σύνολα
     κλητική σύνολο σύνολα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνολο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνολον (ολόκληρο, πλήρες) [1]
για σύγχρονους όρους < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική ensemble ή totalité

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsi.no.lo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐νο‐λο

Ουσιαστικό

σύνολο ουδέτερο

  1. η συλλογή διαφορετικών υλικών ή νοητών αντικειμένων
  2. (μαθηματικά, θεωρία συνόλων) η συλλογή στοιχείων που είναι απολύτως διακριτά μεταξύ τους αλλά που αξιωματικά θεωρούμε ως μία ολότητα ή ενότητα
    ↪ η θεωρία συνόλων βρίσκεται στη βάση των σύγχρονων μαθηματικών
  3. (γραμματική) το λεκτικό σύνολο : η ενότητα λέξεων πολύ στενά συνδεδεμένων μεταξύ τους· συχνά δημιουργούν σύνθετες λέξεις
    ↪ το παράδειγμα λεκτικού συνόλου: μικρά πράγματα > σύνθετη λέξη: μικροπράγματα
  4. όλα τα μέλη μιας ομάδας μηδενός εξαιρουμένου, το όλον, η ολοκληρία, η ολότητα
    ↪ η απαγόρευση των κινητών αφορά στο σύνολο των μαθητών
    ↪ το σύνολο του εκλογικού σώματος εναντιώνεται στο μνημόνιο
  5. το άθροισμα ομοειδών
    ↪ το σύνολο των οφειλών μας είναι τεράστιο
  6. ένα σύνολο από έπιπλα, ρούχα, διακοσμητικά στοιχεία ή καλλιτεχνήματα που ταιριάζουν αρμονικά όλα μαζί
    ↪ φόραγε ένα πολύ ωραίο σύνολο

Συνώνυμα

Παράγωγα

Πολυλεκτικοί όροι

Μεταφράσεις
    (γενικός όρος)
    (μαθηματικά)

Αναφορές
  1. σύνολο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.