στόλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στόλος	οι	στόλοι
γενική	του	στόλου	των	στόλων
αιτιατική	τον	στόλο	τους	στόλους
κλητική		στόλε		στόλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στόλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στόλος

ΔΦΑ : /ˈsto.los/

στόλος αρσενικό

(ναυτικός όρος) σύνολο πλοίων υπό την ίδια σημαία
↪ ο εμπορικός στόλος της Ελλάδας

↪ η ναυτική σύγκρουση μεταξύ των δύο στόλων
(στρατιωτικός όρος) μεγάλη μονάδα του πολεμικού ναυτικού που περιλαμβάνει το σύνολο των πλοίων που επιχειρούν σε μια συγκεκριμένη περιοχή
↪ ο αμερικανικός 6ος στόλος
σύνολο οχημάτων ή αεροσκαφών της ίδιας ιδιοκτησίας

στόλος

στόλος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
στόλος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	στόλος	οἱ	στόλοι
γενική	τοῦ	στόλου	τῶν	στόλων
δοτική	τῷ	στόλῳ	τοῖς	στόλοις
αιτιατική	τὸν	στόλον	τοὺς	στόλους
κλητική ὦ!		στόλε		στόλοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στόλω
γεν-δοτ	τοῖν		στόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στόλος < θέμα στολ-, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος (όπως και στο στολή) που απαντά στο στέλλω [1]

στόλος αρσενικό

εφοδιασμός για πολεμικές επιχειρήσεις σε ξηρά ή θάλασσα
1. εξοπλισμός, οπλισμός
  1. στρατιά
  2. (ναυτικός όρος) στόλος, θαλάσσια δύναμη
    ↪ οὐ πολλῷ στόλῳ: με ένα μόνο πλοίο
ταξίδι, οδοιπορία
1. αποστολή (η αιτία του ταξιδιού)
(αθλητισμός) (περίφραση) παγκρατίου στόλος, συνώνυμο της λέξης παγκράτιον
(ναυτικός όρος) έμβολο πλοίου

→ και δείτε τις λέξεις στολή και στέλλω

στόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
στόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.