στέλλω

στέλλω < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *stéľľō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stel- (θέτω, βάζω) ή πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *skʷel-

στέλλω

1. πέμπω, στέλνω
2. αναχωρώ, ετοιμάζομαι να φύγω (στην ενεργητική φωνή, αλλά ως αμετάβατο). ετοιμάζω στρατό ή στόλο, παρασκευάζω

→ λείπει η κλίση

• Στην κλίση είναι σε παρένθεση όσοι τύποι είναι αδόκιμοι ή απαντώνται μόνον σε σύνθετες μορφές, π.χ. του αποστέλλω και υποστέλλω

σταλ-

• ἀσταλής
• μονοσταλής

στολ-

• στολάρχης
• στόλαρχος
• στολαγωγός
• στολοδρομέω

-στολος

• στέλλω - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• στέλλω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στέλλω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.