στόλαρχος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο στόλαρχος οι στόλαρχοι
      γενική του στόλαρχου
& στολάρχου		 των στόλαρχων
& στολάρχων
    αιτιατική τον στόλαρχο τους στόλαρχους
& στολάρχους
     κλητική στόλαρχε στόλαρχοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στόλαρχος > (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή στόλαρχος.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε στόλ(ος) + -αρχος < άρχω

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsto.laɾ.xos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : στό‐λαρ‐χος

Ουσιαστικό

στόλαρχος αρσενικό

Σημειώσεις
  • τίτλος, και όχι επίσημος βαθμός του πολεμικού ναυτικού

Μεταφράσεις
    στόλαρχος

Αναφορές
  1. στόλαρχος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

στόλαρχος < στόλ(ος) + -αρχος

Ουσιαστικό

στόλαρχος αρσενικό
  • στολάρχης

Αναφορές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.