στέκομαι

Νέα ελληνικά (el)

στέκομαι < στέκω + -ομαι < αρχαία ελληνική ἕστηκα, παρακείμενος του ἵσταμαι

ΔΦΑ : /ˈste.ko.me/

στέκομαι (αόριστος: στάθηκα, μετοχή ενεστώτα: στεκούμενος & στεκάμενος)

σταματώ, δεν κινούμαι
αδρανώ
(παρα)μένω
είμαι όρθιος, δεν κάθομαι
γιατί στέκεσαι όρθια;
είμαι
※ Οικονομικώς στεκόταν πολύ καλά. (Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος)
συμπεριφέρομαι
στέκει: ισχύει, είναι σωστό

δεν στέκεται και πολύ καλά: τρελαίνεται, χάνει τα λογικά του
μου στέκεται: με στηρίζει
μου στέκεται στο λαιμό: δεν τον συμπαθώ
όπου βρεθώ κι όπου σταθώ: σε όλα τα μέρη και όλη την ώρα
στέκεται καλά: βρίσκεται σε καλή φυσική ή οικονομική κατάσταση
στέκεται με σταυρωμένα χέρια: δεν ενεργεί
στέκεται ο νους μου: δυσκολεύομαι να σκεφτώ
στέκομαι κλαρίνο:
≈ συνώνυμα: στέκομαι σούζα, στέκομαι προσοχή
στέκομαι στο πλευρό του: του συμπαραστέκομαι, τον βοηθώ
≈ συνώνυμα: στέκομαι στο πλάι του
στέκομαι στο πόδι του: τον αντικαθιστώ
στέκομαι στο ύψος μου: ενεργώ βάσει κάποιων υψηλών στάνταρ και δεν ξεπέφτω σε χαμερπείς ή κατώτερες ενέργειες
στέκομαι στο ύψος των περιστάσεων: αντιλαμβάνομαι την σπουδαιότητα των περιστάσεων και ενεργώ υπεύθυνα και ανάλογα

→ λείπει η κλίση

στέκομαι

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.