ἀγρός

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀγρός οἱ ἀγροί
      γενική τοῦ ἀγροῦ τῶν ἀγρῶν
      δοτική τῷ ἀγρῷ τοῖς ἀγροῖς
    αιτιατική τὸν ἀγρόν τοὺς ἀγρούς
     κλητική ὦ! ἀγρέ ἀγροί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀγρώ
γεν-δοτ τοῖν  ἀγροῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγρός < κληρονομημένο από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂éǵros. Πιθανόν σχετίζεται το ἄγω, *h₂éǵ (εάν σημαίνει «ο τόπος όπου οδηγούναι τα ζώα» [1]
Συγγενικά: μυκηναϊκή 𐀀𐀒𐀫 (a-ko-ro), λατινική ager

Ουσιαστικό

ἀγρός αρσενικό

  1. ο αγρός
  2. η ύπαιθρος, η εξοχή

Συγγενικά

Σύνθετα

Πηγές

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.