ἀγρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀγρότης οἱ ἀγρόται
      γενική τοῦ ἀγρότου τῶν ἀγροτῶν
      δοτική τῷ ἀγρότῃ τοῖς ἀγρόταις
    αιτιατική τὸν ἀγρότην τοὺς ἀγρότᾱς
     κλητική ὦ! ἀγρότᾰ ἀγρόται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀγρότᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἀγρόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγρότης < ἀγρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

ἀγρότης αρσενικό (θηλυκό ἀγρότις)

  1. ο αγρότης, ο τραχύς
  2. ο κυνηγός, ο ἀγρευτής
  3. προσωνυμία του Πάνα και της Αρτέμιδας

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.