ἄγροικος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἄγροικος	τὸ ἄγροικον	οἱ, αἱ ἄγροικοι	τὰ ἄγροικα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀγροίκου	τοῦ ἀγροίκου	τῶν ἀγροίκων	τῶν ἀγροίκων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀγροίκῳ	τῷ ἀγροίκῳ	τοῖς, ταῖς ἀγροίκοις	τοῖς ἀγροίκοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἄγροικον	τὸ ἄγροικον	τοὺς, τὰς ἀγροίκους	τὰ ἄγροικα
Κλητική	ἄγροικε	ἄγροικον	ἄγροικοι	ἄγροικα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀγροίκω
Γενική-Δοτική			ἀγροίκοιν

ἄγροικος < ἀγρός + οἶκος[1], οἰκέω

ἄγροικος, -ος, -ον

που ζει στους αγρούς (π.χ. ζώο)
ο χωριάτικος, ο αμόρφωτος, ο αγροίκος, ο άξεστος, ο ακατέργαστος
※ αἷς εἴ τις ἀπιστῶν προσβιβᾷ κατὰ τὸ εἰκὸς ἕκαστον, ἅτε ἀγροίκῳ τινὶ σοφίᾳ χρώμενος, πολλῆς αὐτῷ σχολῆς δεήσει Πλάτωνας, Φαίδρος, 230
αν κάποιος χωρίς να τα πιστεύει αυτά αναλάβει να εξηγήσει το καθένα τους με τον τρόπο που του φαίνεται πιθανότερος, επιστρατεύοντας μια ακατέργαστη γνώση, θα του πάρει πάρα πολύ χρόνο
ο γεωμόρος, γενικά ο αγρότης, το αγροτικό
※ εἶτ᾽ ἔδοξεν αὐτοῖς διὰ τὸ στασιάζειν ἄρχοντας ἑλέσθαι δέκα, πέντε μὲν εὐπατριδῶν, τρεῖς δὲ ἀγροίκων, δύο δὲ δημιουργῶν (Αριστοτέλης)
τραχύς, μη βρώσιμος, αγίνωτος, ανώριμος

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

ἄγροικος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἄγροικος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.