χώμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χώμα	τα	χώματα
γενική	του	χώματος	των	χωμάτων
αιτιατική	το	χώμα	τα	χώματα
κλητική		χώμα		χώματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

χώμα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική χῶμα < χώννυμι

ΔΦΑ : /ˈxo.ma/

χώμα ουδέτερο

το λεπτόκοκκο στερεό υλικό που καλύπτει την επιφάνεια πλανητών
η πιο απλή συνταγή για λάσπη είναι χώμα και νερό
(στον πληθυντικό) χώματα: ποσότητα από χώμα
γέμισε η αυλή χώματα
το έδαφος

είμαι χώμα: είμαι διαλυμένος από την κούραση ή το αλκοόλ
στο χώμα: στον τάφο, θαμμένος, νεκρός
τρώω χώμα: ηττώμαι, χάνω· παλαιότερη σημασία (αργκό φυλακισμένων): για εκτελεσμένους στο απόσπασμα ή που πρόκειται να εκτελεστούν: π.χ. Tά 'μαθες; ο Νίκος έφαγε χώμα χτες.[1]
το ξένο χώμα: η ξενιτιά
πιάνει χρυσάφι και γίνεται χώμα: άνθρωπος που με ότι ασχοληθεί το καταστρέφει
πιάνει χώμα και γίνεται χρυσάφι: άνθρωπος ικανός, άξιος

χώμα

Ηλίας Πετρόπουλος (2019), Παροιμίες του υποκόσμου. Αθήνα: Νεφέλη (1η έκδοση: 2002). ISBN 960-211-657-9, σελ. 14.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.